Nadal w kobiecych klimatach, wizyta u pediatry i inne przyjemności.

Miłe Moje,

Niesamowitą frajdę daje mi ostatnio wyrywanie z codzienności choć 5 minut dla siebie. Drobne przyjemności sprawiają, że jakoś przetrzymuję te chłody, które jak nigdy, w tym roku mi przeszkadzają. Co prawda słonko i mróz zachęcają do spacerów, ale Adasiński dostał kaszel i katar i musimy przemęczyć się trochę w domu.

Zaszalałam ostatnio na Pchlim Targu, od Gosi przyszły przecudne poszewki i serwetki, które rozjaśniły wnętrze, natomiast od Ewy dostałam trzy książki - uwielbiam mieć ich kilka na stoliku nocnym, mam pewność, że gdy skończę jedną, nie będę czuła tak dużego żalu, bo zaraz mogę zacząć czytać kolejną. Dziękuję Dziewczyny!

 Byliśmy dziś u pediatry, która stwierdziła, że skoro nie ma temperatury, to spokojnie mogę nawet spacerować, może to idą kolejne zęby i stąd ten kaszel (ja wiem, że na pewno nie to jest powód, choć słyszałam, że i tak dzieci reagują), a tak w ogóle... to ona daje mi tu karteczkę i długopis, na której mam zapisać co i kiedy Adaś ma zażywać, a ona będzie pisała w karcie pacjenta, a tak schodząc na zupełnie inny temat, czy mogłabym jej zdradzić, gdzie kupiłam takie fajne kozaki, bo ona po prostu musi takie mieć. Rezultat jest taki, że chciałam już szybko wyjść, bo Adaś już prawie raczkował jej po biurku, wzięłam swoją kartkę z notatkami, po czy stwierdziłam w aptece, że na recepcie jest coś innego niż na kartce!

W domu usiadłam już na spokojnie i rozszyfrowałam. Czy to tak musi wyglądać? Czy mogę powiedzieć następnym razem, żeby spróbowali inaczej patrzeć w dziecięce gardełko niż za pomocą połowy długiego patyka??? Ja go nie znosiłam i gdy byłam mała miałam umowę z pediatrą, że nie wetknie mi tego patola do buzi. Otwierałam buzię tak szeroko, że cała dziecięca szczęka mnie bolała, ale lekarz nawet nie sięgał po patyczek. Uraz z dzieciństwa jednak pozostał i gdy ostatnio byłam u laryngologa, ubłagałam go, żeby polegał na mojej dziecięcej metodzie. Udało się... choć nie wiem, co o mnie pomyślał. Ale co mi tam. Mąż wrócił dziś z pracy i opowiedział mi, że czytał artykuł o Szwecji, gdzie żeby dzieci nie bały się patyczka do gardła, lekarze wyciągają bańki mydlane z szafki i puszczają je pacjentom. Dziecko zachwycone patrzy w górę, otwiera buźkę, a lekarz tylko delikatnie dotyka języka i już po wszystkim. No to już chyba wiem, co muszę wziąć następnym razem do torebki.

Nowe, różane akcenty w domu.

W sobotę za to wybraliśmy się do pewnej poznańskiej kawiarni, otwartej z myślą o najmłodszych i ich rodzicach. To kawiarnia Cafe Bebe, w której nie trzeba się o nic martwić:-) Są krzesełka do karmienia, przewijak, kojec, pokój zabaw, menu dla dzieci, słoiczki, pieluszki, nikt nie narzeka na to, że dzieci troszkę krzyczą czy płaczą, obsługa jest uśmiechnięta, a rodzice zrelaksowani. Oto kilka zdjęć pobranych ze strony kawiarni.

 

Cafe Bebe

A na sam koniec wielka atrakcja, która pojawiła się ostatnio w naszym domu - dywan! Doczekałam się, mam cieplutko pod stopami, a zaczynający raczkowanie Adaś ciepło w pupkę, nóżki i łapki:-) Będę musiała teraz bardzo dbać o ten dywan, bo przy 2 alergikach dywan to siedlisko "zła", ale za to mamy teraz wielką radość z kulania się po ziemi z Adasińskim!

Pozdrawiam Was cieplutko!